روزنامه جوان/ « شکست خوردگان و فتنه آینده » عنوان یادداشت روز در روزنامه جوان به قلم عباس حاجی‌نجاری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:


مجلس خبرگان رهبری در هفته‌های اخیر به مهم‌ترین موضوع روز کشور تبدیل شده است. این امر تنها به دلیل نزدیک بودن انتخابات این مجلس نیست، چراکه در طول چهار دوره گذشته، هیچ‌گاه انتخابات خبرگان اینگونه مورد توجه و آماج رسانه‌های بیگانه و دشمنان نظام قرار نگرفته است.
بر اساس اصل یکصد و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تعیین رهبر بر عهده مجلس خبرگان رهبری است. به همین دلیل حضرت امام خمینی (ره) رهبر و بنیانگذارجمهوری اسلامی عنایت ویژه‌ای به مجلس خبرگان داشتند و بارها در سخنان خود بر اهمیت و جایگاه این مجلس در نظام جمهوری اسلامی تأکید کردند. این امر از سوی مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای نیز بارها مورد تأکید قرار گرفته و ایشان به کرات، حفظ و صیانت از این مجلس را خاطر‌نشان کرده‌اند. در دیدگاه حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری مجلس خبرگان در نظام جمهوری اسلامی، تعیین‌ کننده‌ترین و مهم‌ترین رکن از ارکان نظام است، مجلسی که برای حفاظت از دستاوردهای انقلاب و نظام جمهوری اسلامی و مشروعیت بخشیدن به آن نقش اساسی دارد.
وظیفه مجلس خبرگان در نزد حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری بسیارحساس است، به‌طوری که در نگاه این دو بزرگوار، این مجلس که متشکل از مجتهدین و برجستگان در آگاهی و تعهد اسلامی و انقلابی است، حساس‌ترین وظایف را در نظام جمهوری اسلامی برعهده دارد و ضامن بقا و استمرار نظام اسلامی در خطیرترین لحظات و پشتوانه‌ای عظیم برای نظام است. رهبر معظم انقلاب در آستانه برگزاری چهارمین دوره انتخابات این مجلس ضمن تأکید بر پرهیز از هرگونه تفکر جناحی و خطی در روند تبلیغات و انتخابات این مجلس می‌فرمایند: «اهمیت انتخابات خبرگان - که شاید هیچ کدام از انتخابات‌های کشور به این درجه از اهمیت و حساسیت نباشد - در این است که با این انتخابات، مردم افراد خبره‌ مورد اعتماد خودشان را انتخاب می‌کنند تا اینها آماده‌ به کار باشند برای لحظه حساس فقدان رهبری در کشور. این مجموعه مورد اعتماد ملت باید بنشینند و با بصیرت کامل، رهبری را که قادر بر ادای تکالیف رهبری می‌دانند، انتخاب کنند و به مردم معرفی کنند. اگر چنین جمعی در آن هنگام - یعنی هنگامی که کشور به تعیین رهبر احتیاج پیدا کرده است، یا به خاطر اینکه رهبر قبلی از دنیا رفته است یا خدای نخواسته از صلاحیت‌ها افتاده است، که باید رهبر دیگری را انتخاب کنند - حضور نداشته باشد و آماده‌ به کار نباشد، آنچنان گرهی در دستگاه مدیریت کشور به وجود خواهد آمدکه با هیچ سرانگشتی این گره باز شدنی نیست.»
اما فضای رسانه‌ای و تبلیغاتی که در شرایط کنونی کشور در آستانه انتخابات مجلس پنجم شکل گرفته با شاخصه‌ها و ویژگی‌های این مجلس قرابتی ندارد. نقط تمرکز این عملیات روانی جدید که با محوریت برخی چهره‌های به ظاهر موجه آغاز شده است، موضوعاتی نظیر ضرورت نظارت بر رهبری، نظارت بر نهادهای زیر نظر رهبری، روند احراز صلاحیت نامزدها، چهره‌سازی از افراد خاص و ایجاد یک فضای ارعاب برای نهاد مسئول در احراز صلاحیت نامزدهای انتخابات این مجلس یعنی شورای نگهبان است تا نتواند وظایف قانونی خود را به درستی انجام دهد.
در زمینه چرایی این فضای کنونی در آستانه برگزاری انتخابات مجلس پنجم خبرگان به چند نکته مهم باید اشاره کرد:
1- رقابت جریان‌های فعال سیاسی کشور بعد از ارتحال امام و متأثر از نفوذ حلقه‌های فکری و سیاسی در سال‌های آغازین دهه 70 دچار تحول شد، در حالی که در دهه 60 رقابت دو جریان اصلی کشور که به چپ و راست موسوم بودند در چارچوب ارزش‌ها و مبانی فکری انقلاب و اسلام تعریف می‌شد اما در مقطع سال‌های 68 تا 78 برخی از گروه‌ها و احزاب و فعالان طیف چپ سیاسی گذشته با تمرکز بر توسعه سیاسی و ذیل عنوان اصلاح‌طلبی با عبور از اندیشه و مکتب امام و تأکید بر بعد جمهوریت نظام در مقابل اسلامیت آن، از ضرورت «ختم انقلاب» یا «سپردن امام به موزه تاریخ» سخن به میان ‌آوردند. روزنامه صبح امروز به مدیر‌مسئولی سعید حجاریان رسانه اصلی این حزب در تاریخ 7/2/78 در مخالفت با نامگذاری سال 78 به نام حضرت امام (ره) ضمن اعتراف به رویگردانی گروه‌های مدعی خط امامی از حضرت امام در خصوص دلایل این اقدام می‌نویسد: «علت اصلی برگشت از دیدگاه‌های حضرت امام این بود که اصلاً مردم و جوانان این روش را نمی‌پذیرفتند. ثانیاً امام طرفدار جامعه تک‌صدایی و تک‌حزبی بود که با مواضع بعدی گروه‌های خط امام تطابق نداشت و ثالثاً ایده‌های امام فقط برای ایجاد انقلاب مفید بود و از آن ایده‌ها برای استمرار جمهوری اسلامی نمی‌شود استفاده کرد.» شکل‌گیری دو فتنه گذشته(تیر78) و (خرداد 88) مبتنی بر راهبرد افراطیون این جریان برای «ختم انقلاب» و عرفی‌سازی نظام دینی وتحقق سیاسی با بهره‌گیری از فضای انتخابات مجلس ششم در سال 78 وریاست جمهوری دهم در سال 88 براین مبنا استوار بود.
2- طراحان و سران آن فتنه‌ها که این روزها جان تازه‌ای گرفته و ردپای نفوذ و هدایت بیگانگان نیز در حلقه‌های فکری و تصمیم‌سازی آنان آشکارتر شده است، سه عامل را موجب شکست‌های گذشته و مانع بازدارنده در مقابل راه و مسیر آینده خود می‌بینند وفضا سازی‌های کنونی آنان برای مقابله با این موانع است:
الف: مانع اول مکتب امام خمینی (ره) است که ویژگی و شاخصه‌های آن و وجود «صحیفه امام» عامل بازدارنده‌ای در مقابل انحراف حرکت انقلاب است. برای حل این مشکل خط تحریف مکتب امام از ماه‌ها پیش آغاز شده است. مصاحبه سال گذشته محمد رضا خاتمی با سایت جماران که متأسفانه وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) است، تنها یکی از مصادیق آن است. خاطره‌گویی‌های گاه و بیگاه آقای هاشمی رفسنجانی و... نیز در همین راستا قابل ارزیابی است.
ب: مانع دوم، معتقدان و وفاداران به مکتب امام هستند که اکثریت قاطع مردم و شخصیت‌های نظام را تشکیل می‌دهند. کسانی که حماسه 9 دی را خلق کردند و حضور در عرصه آنان کابوس اصلی دشمنان است. طراحی تحریم‌های فلج‌کننده اقتصادی از بیرون و ابعاد فزاینده جنگ نرم دشمنان و افراطی خواندن آنها توسط بیگانگان و سرپل‌های داخلی، انفعال و انزوای نیروهای مؤمن به انقلاب را هدف گرفته است.
ج: مانع سوم رهبری است که طی این سال‌ها با استواری و ثبات قدم، نقش اصلی را در هدایت نظام در مسیر صحیح آرمان‌های امام و ارزش‌های اسلام، داشته‌اند و ضمن مقابله با تهدیدات متنوع نظامی و امنیتی و سیاسی و اقتصادی، باعث اعتلای نظام اسلامی و تبدیل آن به قدرت اثرگذار جهانی شده‌اند.
3- آنچه را که در ماه‌های اخیر در تغییر تاکتیک دشمنان و سناریو‌های جدید نفوذ بیگانگان به بهانه مذاکرات هسته‌ای و استراتژی «تغییر» آنها می‌توان گفت و فضا‌سازی‌ها و چهره‌سازی‌های اخیر به مناسبت انتخابات خبرگان، در این راستا بهتر قابل درک است. خوشبینانه این است که تصور کنیم بازیگران این عرصه در داخل که این روزها مجلس خبرگان وانتخابات آن را آماج فضاسازی‌های خود قرار داده‌اند، به عقبه پنهان آن وقوف نداشته باشند، اما ضروری است کسانی که دلسوزانه با واکنش‌های رسانه‌ای و... به مقابله با این روند برخاسته‌اند، باید فراتر از واکنش‌ها، نسبت به راهبردها وعقبه‌های آن تأمل لازم را داشته باشند و متناسب با آن عمل کنند.