روزنامه جوان/ متن پیش رو در روزنامه جوان منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
انتخابات دهم ریاست جمهوری و فتنه پس از آن را باید یکی از پیچیده‌ترین
شرایط چهار دهه گذشته انقلاب اسلامی دانست که به واسطه آن ریزش‌ها و
رویش‌های فراوانی در مقابل جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت. فتنه‌ای بی نظیر
که گروه‌ها و جریانات سیاسی و بسیاری از شخصیت‌های شناخته شده کشور، در
شناخت حق و باطل آن دچار بحران شدند و همین موضوع باعث شد تا در ادامه با
چالش‌های جدی در عرصه سیاسی کشور روبه‌رو شوند. این روند پیچیده تا آنجا
ادامه پیدا کرد که پس از هشت‌ماه صبوری مردم و نظام، به یکباره خروش عمومی
علیه فتنه‌گرانی که به هتک حرمت عاشورای حسینی پرداخته بودند، بساط این
بازی هشت‌ماهه برچیده شد. خروشی عمومی در 9 دی که در تقویم مناسبت‌های
سیاسی جمهوری اسلامی ایران ثبت شد و هرساله توسط اقشار مختلف مردم مورد
پاسداشت قرار می‌گیرد.
اما در این میان نکته قابل ذکر، نقش بی‌بدیل
ولایت فقیه در دفع این تهدید بزرگ علیه کشور بود. رهبر معظم انقلاب همواره
در این واقعه کوشیدند که با شفاف‌سازی عرصه و ارائه هشدارها برای
آگاهی‌بخشی ملت به ویژه نخبگان و خواص، کشتی نظام را از توفانی که در آن
گرفتار شده، نجات دهند. ایشان در سخنرانی‌های مکرر خود در ایام فتنه و پس
از فتنه 88 کوشیدند با ارائه مثال‌های تاریخی و بیان وقایع پشت پرده جریانی
که علیه جمهوریت و اسلامیت نظام قیام کرده بود، فضا را برای نخبگانی که
دچار تحلیل غلط در این مسیر شده‌اند، شفاف نمایند. این اشارات و
شفاف‌سازی‌های رهبر معظم انقلاب در حالی صورت گرفت که امروز با گذشت بیش
از شش سال از وقایع تلخ آن روزهای کشور، مسببان و بانیان این فتنه به واسطه
روی کار آمدن دولت اعتدالی به دنبال بازگشت بدون هزینه به قدرت هستند.
فتنه را نباید فراموش کرد
این
حرکت جریان تجدید نظر طلب برای بازگشت آرام و بدون سر و صدا به حاکمیت،
بار دیگر از مسیر انتخابات در حال شکل گیری است، روندی که این جریان در سال
88 نسبت به تخریب و زیر سوال بردن آن همت گمارد و حالا به نردبانی برای
این بازگشت تبدیل شده است، به نحوی که در جریان ثبت نام از کاندیداهای مجلس
شورای اسلامی بسیاری از چهره‌های مشهور این جریان با حضور در محل‌های
مخصوص ثبت نام، برای حضور در انتخابات نام نویسی کردند تا از همان فیلتری
بگذرند که در سال 1388 حکمیت آن را برای رأی دادن در خصوص سلامت انتخابات
نپذیرفتند.
در عین حال جریان فتنه و منسوبان به آنها در قبال تلاش هشت
ماهه‌‌شان برای ناامن کردن کشور تاکنون هیچ پاسخ شفافی ارائه نکرده‌اند و
از همه مهم‌تر آنکه آنها می‌کوشند برگزاری انتخابات را به بهانه جلب مشارکت
عمومی به نفع جمهوری اسلامی ایران به ابزاری برای تطهیر خود و بازگشت بدون
عذرخواهی به حاکمیت تبدیل کنند.
از این رو به خوبی مشخص است که
پرونده فتنه 88 که رهبر انقلاب آن را «ریشه دار و بیماری عمیق قلمداد»
کرده‌اند، قرار نیست که با حضور و مشارکت طراحان این حوادث تلخ بسته شود؛
چراکه قطعا یکی از شاخص‌ها و ملاک‌ها برای تایید صلاحیت داوطلبان حضور در
مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری خط مشی آنان در قبال فتنه 88 است. موضوعی
که می‌تواند باعث عدم تأیید صلاحیت بخش بزرگی از وابستگان به جریان تجدید
نظر طلب شود که می‌کوشند از فرصت انتخابات برای عبور از فتنه بهره بگیرند.
تلاش برای تحریف فتنه
تجدیدنظرطلبان
در راستای عبور از فتنه می‌کوشند به تحریف واقعیت آنچه که طی هشت ماه در
کشور گذشته، بپردازند. اقدامی که می‌کوشد بروز فتنه را یک «سوءتفاهم» معرفی
کند یا وقایعی را که اصل و ریشه نظام را هدف گرفته بود، دعوای انتخاباتی
کاندیدای پیروز و مغلوب معرفی کنند. کما اینکه هم اکنون افرادی در برخی
نهادهای کشور حضور دارند که با تقلیل جایگاه فتنه در سپهر سیاسی کشور و
زمینه سازی برای آزادی سران فتنه و هویت بخشیدن به سایر چهره‌های وابسته به
این جریان، اهداف و بازی‌های سیاسی خود را در آستانه انتخابات اجرایی
کنند.
کلید فتنه جدید
اما کشور در حالی به فضای
انتخاباتی اسفند ماه وارد می‌شود که هنوز دغدغه‌های بسیاری در خصوص وقوع
فتنه‌های جدید در این ایام وجود دارد؛ فتنه‌ای که می‌تواند این بار به
بهانه رد صلاحیت چهره‌های شاخص جریان تجدید نظر‌طلب در انتخابات مجلس
باشد. این نکته‌ای است که رهبر معظم انقلاب در خطبه‌های نماز عید فطر سال
90 آن را گوشزد کردند و فرمودند: «انتخابات، تجلی حضور مردم، مظهر
مردم‌سالاری دینی و ذخیره و پشتوانه امنیت کشور است و باید مراقب بود که
این پشتوانه بزرگ، به چالشی برای امنیت کشور تبدیل نشود.»
در این میان
نگاهی به ریشه‌های شکل‌گیری فتنه ۸۸ می‌تواند زمینه درک بهتر و وسیع‌تر
سخنان رهبر انقلاب مبنی بر هوشیاری درباره انتخابات پیش‌روی مجلس را بیش از
پیش فراهم کند.
شاید زمینه‌های شکل‌گیری این فتنه عمیق به روزهای
روی کار آمدن اصلاح‌طلبان در دولت ششم و هفتم و مجلس ششم باز می‌گردد؛
دوره‌ای که زمینه‌ساز تقویت بنیان‌های سکولاری در جامعه شد که پدید آورنده
آن حلقه‌های کیان بود و این روند تا انتخابات دهم ریاست جمهوری ادامه پیدا
کرد تا پس از شکست‌های متوالی برای بازگشت به قدرت، چهره واقعی این جریان
قدرت‌طلب با هدایت فتنه ۸۸ ظهور پیدا کند. بنابراین اولین و مهم‌ترین عامل
وجود یک جریان سکولار قدرت‌طلب در رأس هدایت فتنه ۸۸ بود.
عامل دوم در
این میان، انتخابات بود که بستر رشد و نمو و تکثیر این فتنه را فراهم کرد.
نگاهی به جریان انقلاب‌های رنگی و براندازی‌های نرم در کشورهای بلوک شرق به
خوبی نشان می‌دهد که زمینه تمامی این براندازی‌ها ادعای تقلب در انتخابات
بود. فتنه ۸۸ نیز ابتدا با شعار تقلب در انتخابات آغاز شد و سپس پای خود را
فراتر از انتخابات قرار دادند و ارکانی را مورد هدف قرار دادند که هیچ
ارتباطی به انتخابات و ادعای تقلب در آن نداشت. اما عامل سوم و شاید
مهم‌ترین زمینه فتنه ۸۸، خواست نیروهای خارجی و دشمنان برای براندازی نظام
جمهوری اسلامی بود. مؤید این ادعا دخالت مستقیم عناصر سفارتخانه‌های خارجی
در تهران و همچنین حمایت بی‌حد و حصر از این جریان از تزریق پول گرفته تا
پناه دادن به مجرمان فتنه ۸۸ توسط کشورهای خارجی بود.
از این رو به نظر
می‌رسد که با فضای ایجاد شده پس از برجام که احتمال نفوذ دشمنان در کشور
شدت گرفته، بعید نیست که این بار کلید فتنه از عطش به قدرت بازگشتن جریان
تجدیدنظرطلب و رد صلاحیت احتمالی چهره‌های شاخص آنان توسط دستگاه‌های
نظارتی و در نهایت دخالت نیروهای خارجی از طریق پروژه نفوذ شکل بگیرد.
