یادداشت

نویسنده:رضا میرزاد

۹ دی روزی که تجلی دست خدا و حرکت ماندگار در تاریخ انقلاب است و مردم نظاره گر دست خدا در این روز بوده و روز ۹ دی روز خدا بود و هست .

درتاریخ انقلاب اسلامی روزها ی فرآوانی بوده و هست که به  اقتدار و سربلندی نظام قوت دو باره بخشیده است و جمهوری اسلامی ایران را در میان طوفانهای سهمگین و بادهای وزان و دریای متلاطم به آرامش و نسیم روح بخش و ساحل نجات رسانیده است و دشمنان را به خاری و ذبونی و عقب نشینی وا داشته است .

یکی از این حماسه ها و حضور پرثمر و نقش ماندگار آفرین برای همیشه تاریخ ، حماسه بزرگ و ماندگار ۹ دی است .

۹دی حماسه عظیم و ضربه آفرین به دشمنان انقلاب اسلامی ایران بود، که به دنیا اثبات کرد که مردم همیشه و حتی با اراده تر و استوارتر پای آرمانهای انقلاب اسلامی و رهروی راه ولایت و حمایت از ولایت فقیه ایستاده و چون کوه استوار مدافع نظام الهی خویشند.

در ۹ دی  مردم به امام خویش ( امام خامنه ای ) بیانداشتند: والله ان قطعتموا یمینی انی احامی ابداً ان دینی، که ما فرزندان علمدار کربلائیم و حسین زمانمان را چون کوفیان را ها نمی کنیم.

حماسه ۹ دی تکرار بهمن ۵۷ و سبب سر افکندگی دشمنان انقلاب اسلامی و بیمه کننده انقلاب اسلامی در برابر همه فتنه ها و اوج بصیرت وولایتمداری مردم نسبت به خاندان اهل بیت(ع) و روز بزرگ همیشه جاویدانی است که هیچگاه از یاد و ذهن مردم ایران اسلامی پاک نمی شود و نخواهد شد چرا که مردم دلسوزی، کرامت و قاطعیت را در این روز به نمایش گذاشتند و در عرصه مجاهدانه با بصیرت صور بیدار باش یا حسین (ع) را سر دادند.

۹ دی روزی که تجلی دست خدا و حرکت ماندگار در تاریخ انقلاب است و مردم نظاره گر دست خدا در این روز بوده و روز ۹ دی روز خدا بود و هست.

 اگر ۲۲بهمن مظهر ولایت پذیری مردم ایران  و نشانه سلم ایرانیان بود ۹ دی آئین برئت ایرانیان از سران کفر و نفاق و نشانه حرب ملت ایران با غریبه ها است .

وعن امام صادق الیقین نجل النبی الطاهر الامین,یا نفس لا تخش من الکفار وابشری برحمه الجبار،مع النبی السید المختار قد قطعوا ببغیهم یساری

 بزرگداشت ۹ دی ، نه برای رجز خوانی است نه برای غلو کردن؛ نه زمان در خاطره ها نوشتن “گفتیم امام قبول نکرد اصرار کردیم پذیرفت” و نه امروزهر که بخواهند فکر کنندزمان نوشانیدن جام زهر به امام(ره)؛ امروز “یوم فرح بنی هاشم” است نه “یوم فرح آل زیاد و آل مروان” امروز نه از روی غربت حسن(ع) زمان صلح که از روی قدرت حسین(ع) زمان عاشوراست؛ولی به وضوح روشن است که این بار  سر حسین به نیزه نخواهد رفت بلکه عدو  سر به تن نخواهد ماند.

“گر دشمنان عرصه را برای ما تنگ کنند ، حادثه عاشورا را تکرار خواهیم کرد.”