بازخوانی حماسه بزرگ 9 دی

قسمت اول:خرداد 42 در آذر 88 دوباره متولد شد

گرد و غبار فتنه هنوز بر پا بود و فتنه‏گران مناسبت‏ها را می‏شمردند تا نوبت بعدی را برای اردوکشی خیابانی پیدا کنند. جسارت‏ها پایانی نداشت و هنوز خیابان‏های شهر دستخوش ناآرامی‏های پراکنده بود. در این میان 16 آذر گرچه به نمایشی از حضور یأس‏آلود جمع محدودی از سبزها تبدیل شد، اما یک واقعه تاریخی را با خود به همراه داشت و این واقعه زمینه‏ های خروش بعدی را فراهم آورد. از همان آغاز هم معلوم بود فتنهگران، اعتقادی به امام و خط امام و قانون و عناوینی از این دست ندارند اما آتش زدن عکس امام توسط مدعیان خط امام دیگر همه چیز را برای همه روشن کرد.

مردم در تلویزیون صحنه‏های جسارت به عکس امام را مشاهده کردند. انگار خرداد 42 در آذر ماه 88 دوباره متولد می‏شد. آن روزها هم به واسطه اهانت به امام بود که همه به خروش آمده بودند. این بار نیز مثل آن روزها تاب از کف انقلابیون رفته بود. چگونه می‏شد نشست و این همه قانون‏شکنی و جسارت و گستاخی را نظاره کرد.

اهانت آن روز کسانی که برای کارتر فرش قرمز پهن کرده بودند به امام، رویشی دوباره در نهضت را کلید زد. رویشی که کم‏کم زمینه‏های فرار شاه را فراهم آورد و انقلاب را به ثمر رساند. و گویا از پس تمامی این سال‏ها تاریخ در حال تکرار بود. انگار قرار بود باز سکوت مردم بشکند. 

    بازخوانی ماجرای سال 42

    در سال‏های قبل از پیروزی انقلاب اگه چه شاه در ظاهر می‏کوشید تا حرمت امام را نگه دارد، اما در پس این همه نیتی دیگر وجود داشت که در مقاله روزنامه اطلاعات با عنوان "ایران و استعمار سرخ و سیاه" بروز پیدا کرد و به این ترتیب سرحلقه به خیابان آمدن انقلابیون و خروش ملت شکل گرفت و 16 آذر 88 نیز گویی پس از سال‏ها از آن روز با برملا شدن نیت پنهان آشوبگران خیابانی، کارکردی مشابه را رقم زد.

    اگر شعارهای ساختار شکنی چون "مرگ بر دیکتاتور"، "نه غزه، لبنان، جانم فدای ایران"، "نه احمدی، نه موسوی، فقط رژیم پهلوی" و... که هشدار انقلابیون و نگرانی سیاسیون را به دنبال داشت، مورد بی‏اعتنایی رهبران معترض به انتخابات قرار گرفت، پس از این اما به واسطه روشن‏تر شدن مواضع انقلاب‏ستیز اغتشاشگران، دیگر حتی بانیان طرح "ادعای تقلب گسترده" هم به صرافت افتاده بودند، و این البته دیر اما قابل پیش بینی بود.

    از قیام 15 خرداد 42 که کشته‏ها بر جای گذشت، چیزی حدود 14 سال می‏گذشت و انتشار مقاله‏ای توهین آمیز در روزنامه اطلاعاتِ آن روز، جرقه خروشی دوباره را فراهم کرد. خروشی که پی در پی کلید خورد و کم‏کم بسترساز پیروزی نهضت شد. کارتر در آبان 56 به ایران آمده بود و ایران را "جزیره ثبات منطقه" خوانده بود. پس از اطمینان شاه از پشتیبانی شاه بود که دستور انتشار مقاله ای توهین آمیز برای تضعیف روحانیت داده شد.

    روزنامه اطلاعات طی مقاله ای که با نام مستعار "احمد رشیدی مطلق" منتشر شد، امام را شاعری عاشق پیشه و سیدی هندی لقب داد. در این مقاله آمده بود:«تنها خمینی با دولت و قوانین و انقلاب-که همه با اسلام همراه است- با تحریک مالکین، به مخالفت برخاست! وگرنه همه روحانیون دیگر با این قوانین موافقند و احترامشان نیز محفوظ است.»

    انتشار مقاله اهانت آمیز روزنامه اطلاعات که به "داریوش همایون" نسبت داده می‏شد، کافی بود تا جرقه دوباره اعتراضات مردمی و خروش ملی زده شود و به این ترتیب مردم قم 19 دی ماه 56 به خیابان‏ها ریختند. مردم نمی‏توانستند توهین به امام و نسبت وابستگی به بیگانگان دادن به او را تحمل کنند. امام در عین اینکه رهبر نهضت به شمار می‏آمد، در زمره مراجع تراز اول شناخته می‏شد.

    نمازهای جماعت و کلاس‏های درس به صحنه اعتراض تبدیل شده بود و 19 دی ماه نیز تجلی اعتراض گسترده مردم قم بود. این تظاهرات به درگیری با پلیس انجامید و طی آن 90 نفر به شهادت رسیدند و تعداد زیادی هم مجروح شدند.

    امام طی سخنانی کشتار مردم قم را محکوم کردند. ایشان در پیامی تصریح کردند:«نهضت اخیر (قیام 19 دی قم) که پرتوی از نهضت 15 خرداد است و شعاعش در سراسر کشور نورافکنده ، خود کوبندگی خاصی دارد که شاه را از خود بی خود کرده و او و دار و دسته چاقوکشش را به تلاش مذبوحانه واداشته، جنایات 29 محرم امسال نقطه عطفی است به جنایات شاهانه دوازده محرم آن سال. شاه خواست ضرب شستی به ملت مسلمان نشان دهد.»(1)

    29 دی ماه و در چهلمین روز کشتار مردم قم، تبریز به خروش آمد. آیت الله قاضی طباطبایی و یازده تن از علمای طراز اول تبریز خواستار تعطیلی بازار و به صحنه آمدن مردم شده بودند. و این گونه بود که فریاد "لااله الا الله" و "درود بر خمینی" در شهر طنین انداز شد. تعداد شهدای 29 بهمن قم 6 نفر و تعداد زخمی‏ها 125 نفر در گزارشات رسمی اعلام شد.

    در پی این کشتار نوبت به مردم سایر شهرها و استان‏ها رسید. اگر چه مردم استان‏های مختلف نظیر یزد، مشهد، کرمان، جهرم، اصفهان و... به صحنه آمدند، اما اعتراضات مردم یزد توجه بیشتری را به خود جلب کرد. این اعتراضات که در چهلم شهدای تبریز در تاریخ 9 فروردین 57 کلید خورد، تا 12 فروردین هم ادامه یافت. امام عید را در این سال تحریم کرده بودند و مردم بیش از پیش برای اعتراض، بسیج می‏شدند.

    واکنش مهدی کروبی، حمید انصاری و میرحسین موسوی

    کروبی اولین چهره‏ای بود که به میدان آمد تا ماجرا را از اساس سناریوسازی لقب دهد. او طی نامه ای در 17 آذرماه خطاب به عزت الله ضرغامی نوشت:«تلاش‏های شخص جناب عالی در سازمان متبوع خود احترام می‏گذارم اما متاسفانه برخی از مجموعه‏های خبری این سازمان اقدام به تفرقه پراکنی و توهین مسلم و مبرّز به بنیان‏گذار انقلاب اسلامی ایران و خدمت‏گذاران سی ساله آن کرده و می‏کنند. آخرین نمونه تاسف بار آن انتشار فیلم‏هایی از وقایع ۱۶ آذر بود. در برنامه خبری ۲۰:۳۰ قلب واقعیت شد و برای اولین بار تصاویری از تلویزیون جمهوری اسلامی پخش شد که حاکی از پاره شدن پوسترهای امام خمینی رهبر انقلاب اسلامی ایران که مورد احترام مردم است، بود.»

    کروبی در ادامه به ضرغامی هشدار داد:«از شخص جناب عالی درایت بیشتری انتظار می‏رود. آیا می‏دانید به دست خود تبر به تنه چه درختی می‏زنید؟ صدا و سیما باید مظهر نماد ملی و وحدت اسلامی باشد و از ورود به تنازعات سیاسی بپرهیزد اما متاسفانه مجموعه‏ای در این سازمان شکل گرفته است که بر این اعتقاد است با هزینه کردن نام و اعتبار امام، سرکوب مردم را توجیه نماید. لذا انتظار می‏رود ریاست این سازمان با ذکاوت بیشتری مانع از تکرار این نوع برنامه‏ها شود.»(2)


    پس داستان‏سرایی‏ های او نوبت به حمید انصاری قام مقام موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) رسید تا طی نامهای به رییس سازمان صداوسیما از "حرمت شکنی بیسابقه صدا و سیما نسبت به امام راحل در تصاویر پخش شده" برنامه‏های خبری روز 16 آذر ابراز تاسف شدید کند!

    در نامه او آمده بود:«بر فرض آنکه آنچه که در تصاویر تنظیم شده و نامرتبط نشان داده شده است در گوشهای از تجمعات آن روز توسط فردی مجهول و مغرض انجام یافته باشد، توسعه آن به گونهای که گویی جو غالب چنان بوده است دروغ بیّن و مسلّم میباشد.»

    انصاری در ادامه تصریح کرد: «حرمت شکنی بیسابقه صدا و سیما در تنظیم تصاویر پخش شده جداً باعث تاسف، تعجب و اعتراض جدی دوستداران امام راحل است. تنها کافی است تصور کنید که این عکس در یکی از روزنامهها یا نشریههای دیگر منتشر شده بود. آیا نمیتوان عکسالعمل علاقمندان به اصول انقلاب را ترسیم کرد. نکته حائز اهمیت آن است که هیچیک از شبکههای خارجی و رسانههای دیداری و نوشتاری- علی ما نقل- چنین مطلبی را انعکاس ندادهاند و این اشتباه تنها مخصوص صدا و سیمای جمهوری اسلامی است!»(3)

    میر حسین موسوی نیز در گفت‏و‏گو با روزنامه جمهوری اسلامی که آن روزها وکیل مدافع مشترک هاشمی و میرحسین تلقی می‏شد، بدون آنکه صریحا این واقعه را محکوم کند، گفت:«حضرت امام خمینی احیاگر دین در قرن حاضر و بیدارگر بزرگ ملت‏ها برای مبارزه با مستکبران است. ایشان به گردن همه ملت‏ها به ویژه ملت‏های مسلمان و مردم ایران حق بزرگی دارند و قطعا هیچ انسان منصف و مومنی به خود اجازه نمی‏دهد چنین اهانتی به عکس ایشان بکند.»

    میرحسین موسوی افزود:«کسانی که به اینجانب محبتی دارند هرگز کوچکترین اهانت به حضرت امام خمینی را جایز نمیدانند و حفظ حرمت امام را واجب میدانند. اطمینان دارم که دانشجویان هرگز دست به چنین ساختارشکنیهائی نمیزنند زیرا همه میدانیم که دانشجویان به امام عشق میورزند و حاضرند برای آرمانهای امام جانفشانی کنند.»

    وی افزود:«اطلاعات دقیقی درباره اینکه اصولا چنین کاری صورت گرفته باشد ندارم کما اینکه درباره عاملان این اقدام ساختارشکنانه نیز اطلاعات روشنی نداریم ولی به هرحال اگر چنین کاری صورت گرفته باشد این یک اقدام مشکوک است و پخش آن صحنه ضدانقلابی از سیمای جمهوری اسلامی نیز اقدام نادرستی بود.»(4)

    یوسف صانعی نیز در این باره واکنش نشان داد و اظهار کرد:«برخیها وقتی به بن بست می‏رسند حتی از امام هم نمی‏گذرند واز امام سرمایهگذاری میکنند، انسانهای ظالم عکس امام را آتش میزنند بعد میگویند کار دانشجویان بوده است در حالیکه دانشجویان فدایی امام هستند و همه چیزشان را از امام دارند و اگر اعتراض می‏کنند به خاطر سخن ایشان مبنی بر اینکه میزان رای ملت است، میباشد.»

    ای کاش نبودیم ببینیم عدهای گستاخانه به امام تعرض کردهاند

    در همین شرایط محمود احمدینژاد در جلسه هیات دولت لب به سخن گشود تا از بابت این ماجرا ابراز تأسف کند. او گفت:«مردم از دست کسانی که این اقدامات را طراحی میکنند خشمگین هستند و امیدواریم کسانی که از روی احساسات و خیالات و دنیاطلبیهای بسیار سطح پایین به اینجا رسیدهاند؛ بیدار شوند.»


    رئیس جمهور طراحیکنندگان توهین به امام خمینی(ره) را عناصر دنبالهروی نظام سلطه برشمرد و گفت:«اسلاف این افراد با تحریک طاغوت سال 56 نسبت به امام اهانت کردند اما امروز طاغوت و حامیانش در قعر جهنم هستند ولی امام خمینی و یارانش محبوبترین چهرهها هستند.»

    دکتر احمدینژاد خاطرنشان کرد:«اگر کسی چند ماه پیش میگفت این افراد با رمز عظمت ملت ایران مخالف و ایادی بیگانه هستند برخی باور نمیکردند اما امروز این امر برای همه مشخص شده است.» رییسجمهور تصریح کرد:«ای کاش نبودیم ببینیم عدهای گستاخانه به امام خمینی(ره) تعرض کردهاند.»(5)

    اتمام حجت رهبری با فتنه گران؛ چرا متنبّه نمی‏شوید؟

    تجمع‏ها و اعتراضات مردمی کلید خورده بود و در این میان رهبر انقلاب میزبان مبلغان ماه محرم شدند تا از تبلیغ و لزوم آگاه‏سازی مردم درخصوص فتنه سخن به میان آورند. ایشان با اشاره به مسائل اتفاق افتاده تصریح کردند:«شما ملاحظه کنید یک عدهاى قانونشکنى کردند، ایجاد اغتشاش کردند، مردم را به ایستادگى در مقابل نظام تا آنجائى که میتوانستند، تشویق کردند - حالا تیغشان نبرید؛ آن کارى که میخواستند نشد، او بحث دیگرى است؛ آنها تلاش خودشان را کردند - زبان دشمنان انقلاب را و دشمنان اسلام را دراز کردند، جرأت به آنها دادند؛ کارى کردند که دشمنان امام - آن کسانى که بغض امام را در دل داشتند - جرأت پیدا کنند بیایند توى دانشگاه، به عکس امام اهانت بکنند.»

    سخن به اینجا که رسید، جمعیت به یکباره خروشید:«روح منى خمینى - بت شکنى خمینى.» و کمی بعد رهبر انقلاب ادامه سخن را در میان بغض حاضرین پی گرفتند:«کارى کردند که دشمنِ مأیوس و نومید، جان بگیرد، تشویق بشود بیاید در مقابل چشم انبوه دانشجویانى که مطمئناً اینها علاقهمند به امامند، علاقهمند به انقلابند، عاشق کار براى کشور و میهنشان و جمهورى اسلامى هستند، یک چنین اهانتى، یک چنین کار بزرگى انجام بدهند. آن قانونشکنىشان، آن اغتشاشجوئىشان - تشویقشان به اغتشاش و کشاندن مردم به عرصهاغتشاشگرى - این هم نتایجش. این خطاها اتفاق مىافتد، عمل خلاف انجام میگیرد، کار غلط انجام میگیرد، بعد براى اینکه این کار غلط، غلط بودنش پنهان بشود، اطراف او فلسفه درست میشود! فلسفه میبافند؛ استدلال برایش درست میکنند!»


    مقام معظم رهبری ادامه دادند:«آن کسى که براى انقلاب، براى امام، براى اسلام کار میکند، به مجردى که ببیند حرف او، حرکت او موجب شده است که یک جهتگیرىاى علیه این اصول به وجود بیاید، فوراً متنبه میشود. چرا متنبه نمیشوند؟ وقتى شنفتند که از اصلىترین شعار جمهورى اسلامى – "استقلال، آزادى، جمهورى اسلامى" - اسلامش حذف میشود، باید به خود بیایند؛ باید بفهمند که دارند راه را غلط میروند، اشتباه میکنند؛ باید تبرى کنند. وقتى مىبینند در روز قدس که براى دفاع از فلسطین و علیه رژیم غاصب صهیونیست است، به نفع رژیم غاصب صهیونیست و علیه فلسطین شعار داده میشود، باید متنبه بشوند، باید خودشان را بکشند کنار، بگویند نه نه، ما با این جریان نیستیم. وقتى مىبینند سران ظلم و استکبار عالم از اینها حمایت میکنند، رؤساى آمریکا و فرانسه و انگلیس و اینهائى که مظهر ظلمند - هم در زمان کنونى، هم در دورهتاریخىِ صد سال و دویست سالهتا حالا - دارند از اینها حمایت میکنند، باید بفهمند یک جاى کارشان عیب دارد؛ باید متنبه بشوند. وقتى مىبینند همهآدم‏هاى فاسد، سلطنتطلب، از اینها حمایت میکند، تودهاى از اینها حمایت میکند، رقاص و مطرب فرارى از کشور از اینها حمایت میکند، باید متنبه بشوند، باید چشمشان باز بشود، باید بفهمند؛ بفهمند که کارشان یک عیبى دارد؛ بلافاصله برگردند بگویند نه، ما نمیخواهیم حمایت شما را. چرا رودربایستى میکنند؟ آیا میشود با بهانهعقلانیت، این حقایق روشن را ندیده گرفت، که ما عقلانیت به خرج میدهیم!»


    بعضى از این آقایان یک سیلى براى انقلاب نخوردند

    ایشان افزودند:«این عقلانیت است که دشمنان این ملت و دشمنان این کشور و دشمنان اسلام و دشمنان انقلاب، شما را از خود بدانند و براى شما کف و سوت بزنند، شما هم همین طور خوشتان بیاید، دل خوش کنید؛ این عقلانیت است؟! این نقطهمقابل عقل است. عقل این است که به مجردى که دیدید برخلاف آن مبانىاى که شما ادعایش را میکنید، چیزى ظاهر شد، فوراً خودتان را بکشید کنار، بگوئید نه نه نه، ما نیستیم؛ به مجردى که دیدید به عکس امام اهانت شد، به جاى اینکه اصل قضیه را انکار کنید، کار را محکوم کنید؛ بالاتر از محکوم کردنِ کار، حقیقت کار را بفهمید، عمق کار را بفهمید؛ بفهمید که دشمن چه جورى دارد برنامهریزى میکند، چه میخواهد، دنبال چیست؛ این را باید این آقایان بفهمند. من تعجب میکنم! کسانى که اسم و رسم خودشان را از انقلاب دارند - بعضى از این آقایان یک سیلى براى انقلاب نخوردند در دوران اختناق و طاغوت - و به برکت انقلاب اسم و رسمى پیدا کردند و همه چیزشان از انقلاب است، مىبینید که دشمنان انقلاب چطور بُراق شدند، آماده شدند، صف کشیدند، خوشحالند، میخندند؛ اینها را که مىبینید؟ به خود بیائید، متوجه بشوید.»

    شما برادران سابق ما هستید!

    آن روزها هنوز بنای نظام بر مدارا و توصیه به بازگشت بود و رهبر انقلاب با وجود همه جسارت‏ها با بیانی پدرانه فرمودند:«شما برادران سابق ما هستید. اینها کسانى هستند که بعضى از اینها، یک وقتى به خاطر طرفدارى از امام مورد اهانت هم قرار میگرفتند. حالا ببینند که کسانى که به نام اینها شعار میدهند، عکس اینها را روى دستشان میگیرند، اسم اینها را با تجلیل مىآورند، درست نقطهمقابل، علیه امام و علیه انقلاب و علیه اسلام شعار میدهند و روزهخورى علنى در روز قدس، در ماه رمضان، می‏کنند؛ اینها را مىبینید، خب، بکشید کنار. انتخابات تمام شد. انتخاباتى بود، عمومى هم بود، درست هم بود، اشکالى هم نتوانستند بر انتخابات بگیرند و ثابت کنند؛ حالا هى ادعا کردند، فرصت هم داده شد؛ گفتیم بیائید، نشان بدهید، ثابت کنید؛ نتوانستند، نیامدند؛ تمام شد. پابندى به قانون اقتضاء میکند که انسان ولو این رئیس جمهورى را که انتخاب شده است قبول هم نداشته باشد، وقتى براى قانون احترام قائل بود، بایستى در مقابل قانون، خضوع کند.»

    رهبر انقلاب به روزهای حضور امام راحل اشاره کردند و فرمودند:«اینها مال امروز هم نیست. کسانى که از اوائل انقلاب یادشان هست، میدانند؛ بعضى بودند از یاران امام، از نزدیکان امام در دههى اول انقلاب و در حال حیات امام، که کارشان به مقابلهى با امام کشید؛ کارشان به معارضهى با امام کشید؛ ایستادند پاى اینکه امام را به زانو در بیاورند و خطاى حرکت امام (رضوان اللَّه تعالى علیه) را - آن مرد بزرگ را، آن مرد الهى را - اثبات کنند؛ اما بعد زاویه پیدا کردند. خب، انقلاب اینها را مطرود کرد. کسانى که از نزدیکان امام بودند، از یاران امام بودند، کارشان کشید به یا پناه بردن به دشمن، یا مواجه شدن با انقلاب، یا ضربه زدن به انقلاب. اینها باید عبرت باشد براى همهى ما؛ باید عبرت باشد؛ باید بفهمیم.»

    ایشان ادامه دادند:«من هیچ اعتقادى ندارم به دفع؛ من گفتم در نماز جمعه؛ اعتقاد من به جذب حداکثرى و دفع حداقلى است؛ اما بعضى کأنه خودشان اصرار دارند بر اینکه از نظام فاصله بگیرند. یک اختلاف درون خانوادگى را، درون نظام را - که مبارزات انتخاباتى بود - یک عدهاى تبدیل کردند به مبارزهى با نظام - البته اینها اقلیتند، کوچکند؛ در مقابل عظمت ملت ایران صفرند، لکن به نام اینها شعار میدهند، اینها هم دل خوش میکنند به این - این باید مایهى عبرت باشد. تبلیغ باید بتواند این حقایق را براى مردم و براى خود آنها روشن بکند که بفهمند دارند خطا میکنند و اشتباه میکنند.»

    دانشگاه را ناامن کنید با مردم طرفید!

    رهبر انقلاب از مردم خواستند آرامششان را حفظ کنند:«ما البته درخواستمان از مردم این است: در این قضایاى اهانت به امام راحل (رضوان اللَّه علیه)، مردم ما عصبانى شدند، خشمگین شدند؛ حق هم دارند. اعلام برائت کردند، جا هم داشت، خوب هم بود؛ لکن آرامششان را حفظ کنند. از دانشجوها هم ما همین درخواست را داریم: آرامش را حفظ کنید. این کسانى که در مقابل شما قرار دارند، اینها کسانى نیستند که ریشهاى داشته باشند، بتوانند بمانند، بتوانند در مقابل عظمت این ملت و عظمت این انقلاب، مقاومت کنند؛ نه. با آرامش؛ همه کار با آرامش. اگر یک وقتى لازم بشود، خود مسئولین، خود قانون و حافظان قانون، آنچه که وظیفهشان باشد، انجام میدهند. البته شناسائى کنند؛ خود دانشجوها موظفند در محیط دانشگاه، افرادى را که منشأ فسادند، اینها را بشناسند و دیگران را آگاه کنند. این خودش یک تبلیغ درست و صحیحى است. آگاه کنند؛ بدانند ارتباطات اینها را، جهتگیرى اینها را؛ لکن همه کار با آرامش باید انجام بگیرد.م

    ایشان همچنین افزودند:«در سطح جامعه، تشنج، اغتشاش، درگیرى مصلحت نیست؛ این چیزى است که دشمن میخواهد. دشمن میخواهد جامعه آرام نباشد. امنیت، مهم است. دشمنان امنیتِ مردم دوست دارند که مردم در ناامنى زندگى کنند، ناراحت بشوند، کلافه بشوند، عصبانى بشوند؛ ما این را نمیخواهیم. ما میخواهیم مردم زندگىشان، زندگى آرامى باشد؛ دانشجو بتواند درس بخواند؛ طلبه بتواند درس بخواند؛ دانشمند بتواند تحقیق خودش را بکند؛ صنعتگر، کشاورز، بازرگان، بتوانند همه کارشان را انجام بدهند. محیط دانشگاه هم باید محیط امنى باشد؛ جوانهاى مردم توى این مجموعهى دانشگاه جمعند، مردم می‏خواهند جوانهاشان در محیط امنى باشند. این کسانى که محیط دانشگاه را با این اغتشاشگرى ناامن میکنند، با مردم مواجهاند، با مردم طرفند.»(6)

    موضع مشترک گاردین، کاتوزیان و برخی رسانه های کاملاً مستقل! درقبال اهانت به امام

    در شرایطی که موج نفرت عمومی به دلیل هتک حرمت امام راحل در کشور رو به افزایش بود و در حالی که رهبر معظم انقلاب با انتقاد از برخی شخصیت‏های سیاسی از آنها خواستند تا به جای انکار این موضوع، آن را محکوم کرده از آن برائت بجویند، برخی از نمایندگان مجلس و خبرگزاری‏های اصلاح طلب در موضعی مشترک با روزنامه گاردین تصاویر پخش شده از صدا و سیما را ساختگی خواندند.

    ادعای ساختگی بودن فیلم صدا و سیما در حالی مطرح می‏شد که پیش از رسانه ملی، برخی شبکه‏های خبری برون مرزی نیز تصاویر مشابهی را از روز 16 آذر پخش کرده بودند. با این همه اما این همنوایی میان برخی چهرهها و رسانه‏های داخلی با روزنامه انگلیسی گاردین قابل توجه به نظر میرسید.

    روزنامه انگلیسی گاردین با انتشار خبری که به موضوع هتک حرمت به امام راحل اختصاص یافته بود، این هتک حرمت را صحنه سازی دانست و ادعا کرد که تصاویر مربوط به اهانت به تصویر امام(ره) ساختگی بوده و این تقلب از سوی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران انجام گرفته است. گاردین به اظهارنظرهای میرحسین و کرویی و حمید انصاری مبنی بر ساختگی بودن فیلم جسارت به عکس امام(ره) اشاره کرد.

    اما این خط خبری در حالی از سوی این رسانه انگلیسی پیگیری شد که حمید رضا کاتوزیان یکی از نمایندگان مجلس هشتم نیز هنگامی که در جمع خبرنگاران قرار گرفت، در اظهارنظری مشابه، انتشار این اهانت بزرگ و رسانه‏های حامی آنها، انتشار واقعیات 16 آذر از صدا و سیما را درست ندانست و از دو احتمال درباره هویت اهانت کنندگان به حضرت امام سخن گفت. او همچنین پا را از این هم فراتر نهاد و به جای محکوم کردن کسانی که بانی آشوب‏های اخیر و اهانت‏های پی در پی به مقدسات مردم ایران هستند، از احتمال آتش زده شدن عکس امام توسط طرفداران دولت سخن به میان آورد!

    این نماینده نزدیک به رییس مجلس شورای اسلامی خاطر نشان کرد:«یک احتمال دیگر وجود دارد که در جلسه امروز مجلس برخی نمایندگان نیز آن را مطرح می‏کردند و این بود که ممکن است این جریان از سوی یک طرف دیگر که طرفدار دولت و تندروهایی هستند که برای عمق بخشیدن به اختلاف نظرها بین رقبای سیاسی و برای بهره برداری به نفع خود این کارها را انجام دهند. بنابراین این جریان و اتفاقی که افتاده دو طرف دارد و اگر احتمال انجام آن از سوی معترضان می‏رود، طرف مقابل نیز سهم یکسانی در این احتمال دارد.»

    کاتوزیان همچنین ادامه داد:«ممکن است جریان افراطی که از روز قدس اقدامات خود را شروع کرد و مسیر معترضان انتخابات را تغییر جهت داد و به دنبال جمهوری ایرانی بود صورت گرفته باشد. این اقدامات زیر سئوال بردن نظام است و کسی که نظام را قبول دارد این اقدام را تایید نمی‏کند. حتی گروه‏هایی که در داخل نیز که درگیری‏های سیاسی با هم دارند این اقدامات را محکوم می‏کنند.»

    این نماینده مجلس در مقام وکیل مدافع اغتشاشگران کوشید تا به نوعی حساب معترضان خیابانی و کسانی که هر بار به بهانه ای به خیابان‏ها می‏ریزند را از افراطیونی که می‏خواهند مسیر اعتراضات را منحرف کنند، جدا کند! این در حالی بود که اهانت به عکس امام که تصاویر آن منتشر شد تنها نمونه کوچکی از هزاران اهانت وقیحانه بود که طی روزها و ماههای قبل از آن در لوای اقدامات غیر قانونی سبزها رقم می‏خورد.

    کاتوزیان گفت:«من معتقدم افراطیون در کشور به دنبال رادیکالیزه کردن جامعه هستند تا ثبات کشور را بر هم بزنند.»(7) او در عین حال همصدا با رسانه‏های برون مرزی، صدا و سیما را به خاطر پخش گوشه ای از حرکات ساختارشکن و غیرقانونی اغتشاشاگران سرزنش کرد.

    در روندی مشترک سایت آینده و عصر ایران نیز به کمک انکار کنندگان اهانت به ساحت امام پیوستند تا با ایجاد شک و شبهه در خصوص واقعیات 16 آذر سبزها را زیر بار اتهام رهایی بخشند. در این میان البته سکوت معنادار خبرگزاری مهر و در حاشیه قراردادن اخبار مرتبط با واکنش‏های گسترده علما و مراجع در صبح شنبه، محل توجه و البته مایه تأسف بود.

    پی نوشت:


    پیام امام به مناسبت قیام 19 دی سال 1356

    سایت خبری آفتاب 20 آذر 1388

    خبرگزاری فارس 20 آذر 1388

    سایت خبری آفتاب 20 اذر 1388

    سایت خبری رجانیوز 22 آذر1388

    سایت اطلاع رسانی مقام معظم رهبری، 21/9/1388

    روزنامه تهران امروز 23/9/1388